Neurologia Praktyczna, 5/2016

Postępy neurologii praktycznej

  • Zagęszczanie płynów zwiększa bezpieczeństwo połykania u chorych z dysfagią we wczesnym okresie po udarze mózgu 

Artykuły tłumaczone

  • Przegląd wiedzy dotyczącej majaczenia u pacjentów z chorobą Parkinsona 
  • Migrena przedsionkowa – najczęstsza przyczyna napadowych zawrotów głowy
  • Zmiana terapii modyfikującej przebieg choroby na leczenie octanem glatirameru u chorych z rzutowo-remisyjną postacią stwardnienia rozsianego – 2-letnie badanie obserwacyjne COPTIMIZE

Omówienia

  • Omówienie interesujących doniesień kazuistycznych i klinicznych
  • Postępowanie z pacjentem zakaźnym w świetle prawa medycznego

 

Wersja drukowana:

Cena: 22.00 PLN

Wersja eBook:

Cena: 22.00 PLN

Postępy neurologii praktycznej

 

Zagęszczanie płynów zwiększa bezpieczeństwo połykania u chorych z dysfagią we wczesnym okresie po udarze mózgu

Thickening of liquids reduces aspiration risk in acute stroke patients

Anna Czernuszenko, Jacek Zaborski

 

Artykuły tłumaczone

 

Przegląd wiedzy dotyczącej majaczenia u pacjentów z chorobą Parkinsona

Review of delirium in patients with Parkinson’s disease

J Neurol 2015; 262: 2401-2410

Komentarz: Dr hab. n. med. Tadeusz Andrzej Mendel

 

Migrena przedsionkowa – najczęstsza przyczyna napadowych zawrotów głowy

Vestibular migraine: the most frequent entity of episodic vertigo

J Neurol 2016; 263 (Suppl 1): S82-S89

Komentarz: Dr hab. n. med. Jacek J. Rożniecki, prof. UM

 

Zmiana terapii modyfikującej przebieg choroby na leczenie octanem glatirameru u chorych z rzutowo-remisyjną postacią stwardnienia rozsianego – 2-letnie badanie obserwacyjne COPTIMIZE

A 2-year observational study of patients with relapsing-remitting multiple sclerosis converting to glatiramer acetate from other disease-modifying therapies: the COPTIMIZE trial

J Neurol 2014; 261(11): 2101-2111

 

Omówienia

 

Omówienie interesujących doniesień kazuistycznych i klinicznych

Piotr Sokołowski, Ewa Miszczak

 

 

Postępowanie z pacjentem zakaźnym w świetle prawa medycznego

Przemysław Gogojewicz

 

Co warto przeczytać, co warto mieć w bibliotece

Kalendarium konferencji naukowych

Quiz

Zagęszczanie płynów zwiększa bezpieczeństwo połykania u chorych z dysfagią we wczesnym okresie po udarze mózgu
Thickening of liquids reduces aspiration risk in acute stroke patients
Anna Czernuszenko, Jacek Zaborski
 
Streszczenie
Cel. Zapalenia płuc są główną przyczyną zgonów u chorych w ostrym udarze mózgu. Przynajmniej część przypadków zapaleń płuc wynika z aspiracji pokarmów lub płynów. Celem badania była endoskopowa ocena ryzyka aspiracji i penetracji płynów oraz płynów zagęszczonych do konsystencji nektaru i budyniu w grupie chorych we wczesnych fazach udaru mózgu.
Metoda. Przeprowadzono retrospektywną analizę protokołów endoskopowych badań połykania 72 chorych z udarem. Do dalszej analizy wyselekcjonowano wyniki chorych, którym w trakcie badania połykania podano płyny. W tej grupie porównano rozkład wyników w skali penetracji i aspiracji (Penetration Aspiration Scale – PAS) uzyskanych podczas połykania płynów, płynów zagęszczonych do konsystencji nektaru i płynów zagęszczonych do konsystencji budyniu. Punktację w skali PAS 1-2 zakwalifi kowano jako normę, PAS 3-5 wskazywało na obecność penetracji, a PAS 6-8 – na obecność aspiracji.
Wyniki. Spośród 72 chorych z udarem poddanych endoskopowemu badaniu połykania 37 osób otrzymało płyny w czasie badania. Podczas połykania płynów 14 (38%) chorych prezentowało prawidłowe połykanie, 7 (19%) prezentowało penetrację, a 16 (43%) – aspirację. Podczas połykania płynu zagęszczonego do konsystencji nektaru połykanie bez penetracji czy aspiracji stwierdzano u 31 (86%) pacjentów, penetrację obserwowano u 4 (11%) chorych, a aspirację tylko u 1 (3%) pacjenta. Podczas połykania płynu zagęszczonego do konsystencji budyniu u żadnego pacjenta nie obserwowano penetracji ani aspiracji.
Wnioski. Zagęszczanie płynów redukuje lub nawet eliminuje ryzyko aspiracji płynów u chorych z dysfagią w ostrym okresie udaru mózgu.
 
Słowa kluczowe: dysfagia ustno-gardłowa, leczenie, udar mózgu
Key words: oropharyngeal dysphagia, treatment, stroke
 


Przegląd wiedzy dotyczącej majaczenia u pacjentów z chorobą Parkinsona
Tłumaczenie artykułu:
Review of delirium in patients with Parkinson’s disease
 
Streszczenie
Choroba Parkinsona (Parkinson’s disease – PD) występuje często i wiąże się z szeregiem zaburzeń neuropsychiatrycznych. Wśród tych ostatnich majaczenie było w przeszłości rozpoznawane w niewystarczającym stopniu. Majaczenie jest ostrym zaburzeniem uwagi i świadomości o zmieniającym się natężeniu, z towarzyszącymi zaburzeniami funkcji poznawczych. Biorąc pod uwagę, że majaczenie wiąże się ze szczególnie niekorzystnym rokowaniem z uwagi na powikłania i ryzyko zgonu, a ponadto istnieje coraz lepiej zdefiniowana zależność między majaczeniem a otępieniem, autorzy dokonali przeglądu piśmiennictwa dotyczącego majaczenia w kontekście choroby Parkinsona. Wyszukiwanie piśmiennictwa przeprowadzono w oparciu o bazy danych PubMed, Embase i Ovid Medline. Przeszukiwanie bazy PubMed (1945-2014) przeprowadzono we wrześniu 2014 r.; Embase (1974-2014) i Ovid Medline (1946-2014) w październiku 2014 r. W wyszukiwaniu zastosowano połączenie dwóch haseł: delirium i Parkinsons. W kontekście choroby Parkinsona brakowało dużych badań, w których w sposób precyzyjny podano definicję majaczenia. Istnieje przypuszczenie, że choroba Parkinsona jest czynnikiem ryzyka dla majaczenia oraz że majaczenie wpływa niekorzystnie na przebieg zaburzeń ruchowych w tej chorobie. W patofizjologii majaczenia, występującego w przebiegu choroby Parkinsona, odgrywają rolę zaburzenia neuroprzekaźników: dopaminy i acetylocholiny. Prawdopodobne znaczenie ma też ogólnoustrojowy proces zapalny. Postępowanie w przypadku majaczenia u pacjenta z chorobą Parkinsona powinno obejmować przegląd dotychczas stosowanych leków i ostrożne podawanie atypowych leków przeciwpsychotycznych, jeśli istnieją wskazania do leczenia farmakologicznego. Wśród przebadanych atypowych leków przeciwpsychotycznych najmniej pozapiramidowych działań niepożądanych wykazuje kwetiapina. Dane sugerują istnienie swoistego związku między majaczeniem a chorobą Parkinsona, ale konieczne są dobrze zaprojektowane badania kliniczne w celu oceny częstości występowania majaczenia w PD, jego wpływu na przebieg choroby podstawowej oraz sposobów leczenia. Biorąc pod uwagę możliwość poprawy rokowania poprzez zapobieganie występowaniu majaczenia, autorzy uważają, że zagadnienie majaczenia w chorobie Parkinsona zasługuje na dalsze badania.
 
Słowa kluczowe: choroba Parkinsona, majaczenie, funkcjonowanie poznawcze, rozpowszechnienie, patomechanizm, leczenie
 
 


Migrena przedsionkowa – najczęstsza przyczyna napadowych zawrotów głowy
Tłumaczenie artykułu:
Vestibular migraine: the most frequent entity of episodic vertigo
 
Streszczenie
Migrena przedsionkowa (vestibular migraine – VM) stanowi najczęstszą przyczynę napadowych zawrotów głowy zarówno u dorosłych, jak i u dzieci. Kryteria diagnostyczne opublikowane w 2012 r. w konsensusie Międzynarodowego Towarzystwa Neurootologicznego im. Bárány’ego oraz Między narodowego Towarzystwa Bólów Głowy (International Bárány Society for Neuro-Otology; the International Headache Society) obejmują typowe objawy podmiotowe i przedmiotowe migreny współistniejące z objawami przedsionkowymi, trwające od 5 min do 72 godz. w połączeniu z kryteriami wykluczającymi. Mimo że VM odpowiada za 7% dolegliwości pacjentów zgłaszających się do ośrodków zajmujących się zawrotami głowy i 9% objawów chorych diagnozowanych w ośrodkach bólów głowy, choroba ta jest rozpoznawana zbyt rzadko. W niniejszej pracy poglądowej przedstawiono patofizjologię, cechy kliniczne umożliwiające ustalenie rozpoznania, a także diagnostykę różnicową i leczenie VM.
 
Słowa kluczowe: migrena przedsionkowa, napadowe zawroty głowy, migrenowe zawroty głowy, zawroty głowy, Między narodowe Towarzystwo Bólów Głowy, Międzynarodowe Towarzystwo Neurootologiczne im. Bárány’ego, praca poglądowa




Zmiana terapii modyfikującej przebieg choroby na leczenie octanem glatirameru u chorych z rzutowo-remisyjną postacią stwardnienia rozsianego – 2-letnie badanie obserwacyjne COPTIMIZE
Tłumaczenie artykułu:
A 2-year observational study of patients with relapsing-remitting multiple sclerosis converting to glatiramer acetate from other disease-modifying therapies: the COPTIMIZE trial
 
Streszczenie
Wyniki przeprowadzonego badania sugerują, że u pacjentów z rzutowo-remisyjną postacią stwardnienia rozsianego (relapsing-remitting multiple sclerosis – RRMS) nieuzyskujących korzyści ze stosowania innych terapii modyfi kujących przebieg choroby (disease-modifying therapy – DMT) skuteczna może być zmiana leczenia na octan glatirameru (glatiramer acetate – GA). COPTIMIZE było 24-miesięcznym badaniem obserwacyjnym zaprojektowanym w celu dokonania oceny przebiegu choroby u pacjentów zmieniających DMT na leczenie GA stosowanym raz na dobę w dawce 20 mg. Do badania kwalif kowano pacjentów wcześniej stosujących DMT przez 3-6 miesięcy, którzy zmienili terapię na GA. Oceny dokonano na początku oraz po 6, 12, 18 i 24 miesiącach badania. Łącznie przeanalizowano dane 672 chorych ze 148 ośrodków na całym świecie. Zmiana leczenia na GA wynikała głównie z braku skuteczności (53,6%) lub występowania nietolerowanych zdarzeń niepożądanych (AE, 44,8%). W 24-miesięcznym okresie badania łącznie u 72,7% pacjentów nie odnotowano rzutu choroby. Wartość średniego rocznego wskaźnika rzutów zmniejszyła się z 0,86 (95% CI: 0,81-0,91) przed zmianą leczenia do 0,32 (95% CI: 0,26-0,40; p < 0,0001) w momencie ostatniej obserwacji. Nie odnotowano pogorszenia niesprawności ruchowej ocenianej za pomocą Rozszerzonej Skali Niesprawności Ruchowej (Expanded Disability Status Scale – EDSS). W badaniu zaobserwowano istotną poprawę (p < 0,05) w zakresie takich parametrów, jak zmęczenie, jakość życia, depresja i funkcja poznawcza, nie stwierdzając jednocześnie pogorszenia w zakresie możliwości poruszania się. Wyniki badania wskazują, że u pacjentów z RRMS zmiana terapii na GA wiąże się z uzyskaniem pozytywnych rezultatów leczenia.
 
Słowa kluczowe: terapia modyfi kująca przebieg choroby, octan glatirameru, stwardnienie rozsiane, RRMS